آنفلوانزای پرندگان، که به آن آنفولانزای طیور نیز گفته میشود، یک بیماری ویروسی است که پرندگان را مبتلا می‌کند. این ویروس میتواند به شدت مسری باشد و در برخی موارد برای انسان‌ها نیز کشنده باشد.
عامل بیماری آنفلوانزای پرندگان، ویروسی از خانواده آنفلوانزاویروس‌ها به نام آنفلوانزای A است. این ویروس دارای زیر تیپ‌های مختلفی است که برخی از آنها می‌توانند برای انسان‌ها بیماری‌زا باشند.
آنفلوانزای پرندگان یک بیماری ویروسی است که می تواند پرندگان را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. این ویروس که از نوع آنفلوانزای A است، می تواند در برخی موارد برای انسان ها نیز خطرناک باشد.
منشا بیماری آنفولانزای پرندگان
منشا دقیق بیماری آنفولانزای پرندگان هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما به طور کلی تصور می شود که از پرندگان وحشی سرچشمه گرفته باشد.
برخی از شواهد نشان می دهد که ویروس آنفولانزای پرندگان ممکن است از اردک ها و غازهای وحشی منشا گرفته باشد که به طور طبیعی میزبان این ویروس هستند و بدون اینکه بیمار شوند آن را حمل می کنند.
این پرندگان می توانند ویروس را از طریق مدفوع و ترشحات خود به محیط زیست پخش کنند و پرندگان دیگر، از جمله طیور اهلی، می توانند با تماس با این مواد آلوده شوند و در برخی موارد، ویروس آنفولانزای پرندگان می تواند جهش یافته و به انسان و سایر پستانداران سرایت کند.
(( اگر در خانه و یا محل کار با تعداد زیادی از پرنده تماس دارید، خواندن مقاله بیماری ایدز پرندگان به شما توصیه میشود!!! ))
انواع آنفولانزای پرندگان:
- آنفلوانزای A: این دسته شامل تمام ویروس های آنفلوانزای پرندگان و همچنین برخی از ویروس های آنفلوانزای انسانی است. ویروس های آنفلوانزای A به طور کلی به دو دسته فرعی H و N تقسیم می شوند.
- H5N1: این زیرگروه از ویروس آنفلوانزای A به طور خاص در پرندگان یافت می شود و می تواند جهش های ژنتیکی قابل توجهی داشته باشد که منجر به شیوع گسترده تر آن شود.
- H7N9: این زیرگروه دیگر از ویروس آنفلوانزای A نیز در پرندگان یافت می شود و می تواند برای انسان ها بسیار خطرناک باشد.
- آنفلوانزای B: این نوع آنفلوانزا معمولاً فقط انسان ها را مبتلا می کند و به طور فصلی شیوع پیدا می کند.
- آنفلوانزای C: این نوع آنفلوانزا هم انسان ها و هم خوک ها را بیمار می کند، اما معمولاً خفیف تر از آنفلوانزای A یا B است.
علائم آنفولانزا در پرندگان:
آنفلوانزای پرندگان می تواند به سرعت در یک گله گسترش یابد و باعث تلفات قابل توجهی شود. علائم رایج در پرندگان عبارتند از:
- مرگ ناگهانی: پرندگان ممکن است بدون هیچ علامت هشدار دهنده قبلی بمیرند.
- کاهش شدید اشتها: پرندگان بیمار ممکن است به طور قابل توجهی کمتر غذا بخورند.
- مشکلات تنفسی: پرندگان ممکن است دچار تنفس سریع، دشوار یا خس خس سینه شوند.
- کبودی پوست: ممکن است در تاج، ریش و پاهای پرندگان کبودی دیده شود.
- اسهال: پرندگان بیمار ممکن است مدفوع شل یا آبکی داشته باشند.
- بی حالی: پرندگان ممکن است بی حال، افسرده یا کم تحرک به نظر برسند.
- علائم عصبی: برخی از پرندگان ممکن است لرزش، تشنج یا فلج را تجربه کنند.
- کاهش تولید تخم مرغ: مرغ های تخمگذار ممکن است تخم مرغ کمتری تولید کنند یا اصلاً تخم مرغ نگذارند.
گروه های در معرض خطر آنفولانزای پرنده:
برخی از افراد بیشتر در معرض ابتلا به آنفلوانزای پرندگان هستند، از جمله:
- کارگران صنعت طیور: افرادی که با پرندگان زنده یا مرده، مانند مرغ داران، دامپزشکان و کارکنان کشتارگاه ها تماس دارند.
- مسافران: افرادی که به مناطقی سفر می کنند که آنفلوانزای پرندگان در آنها شایع است.
- افراد دارای تماس نزدیک: افرادی که با افراد مبتلا به آنفلوانزای پرندگان تماس نزدیک دارند.
آیا آنفولانزای پرندگان به انسان منتقل میشود؟
درست است که انتقال آنفولانزای پرندگان به انسان در حالت عادی رایج نیست، اما در شرایط خاص این اتفاق میتواند رخ دهد.
نحوه انتقال ویروس به انسان:
تماس مستقیم با پرندگان آلوده یا مرده، که این شامل لمس کردن پرنده، ترشحات پرنده یا سطوح آلوده به این ترشحات میشه.
تماس با فضولات آلوده پرندگان مورد بعدی میباشد، استنشاق گرد و غبار آلوده به فضولات پرنده آلوده میتونه باعث انتقال ویروس بشه.
در برخی موارد نادر مصرف گوشت مرغ یا تخم مرغ آلوده به طور کامل پخته نشده نیز میتواند موجب مبتلا شدن انسان به این بیماری شود.
علائم آنفولانزای پرندگان در انسان:
علائم آنفلوانزای پرندگان در انسان شبیه به آنفولانزای معمولی است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تب: این شایع ترین علامت است.
- سرفه: سرفه ممکن است خشک یا همراه با خلط باشد.
- گلودرد: ممکن است گلودرد شدید یا خراشیده داشته باشید.
- درد عضلانی و بدنی: ممکن است در عضلات و بدنتان درد احساس کنید.
- خستگی: ممکن است احساس خستگی شدید کنید.
- در برخی موارد: ممکن است عفونت ریه و ذات الریه را تجربه کنید.
پیشگیری از آنفولانزای پرندگان:
از تماس با پرندگان بیمار یا مرده خودداری کنید و هنگام دست زدن به پرندگان یا محصولات آن ها از دستکش و ماسک استفاده کنید.
لازم است حتما دست های خود را بعد از تماس با پرندگان یا محصولات آن ها به طور مرتب با آب و صابون بشویید و گوشت مرغ و تخم مرغ را به طور کامل بپزید.
از سفر به مناطقی که آنفولانزای پرندگان شایع است خودداری کنید و در صورت بروز علائم آنفولانزای پرندگان، به پزشک مراجعه کنید.
اگرچه آنفولانزای پرندگان به ندرت به انسان منتقل می شه، اما اقدامات پیشگیرانه برای محافظت از خود در برابر این بیماری مهم است، در صورت مشاهده پرنده بیمار یا مرده، به مقامات مربوطه گزارش دهید.
راه های پیشگیری از شیوع آنفلوانزای پرندگان
پیشگیری از آنفلوانزای پرندگان هم برای سلامت انسان ها و هم برای حفظ حیات وحش ضروری است. در اینجا چند روش برای پیشگیری از این بیماری آورده شده است:
در سطح ملی و بین المللی:
- نظارت و گزارش دهی: تقویت سیستم های نظارتی برای شناسایی سریع شیوع بیماری پرندگان وحشی و اهلی.
- واکسیناسیون: واکسیناسیون پرندگان اهلی در معرض خطر برای کاهش خطر ابتلا به آنها.
- کنترل تردد: محدود کردن جابجایی پرندگان زنده و محصولات طیور برای جلوگیری از انتشار ویروس.
- امنیت زیستی: رعایت دقیق اقدامات احتیاطی در مزارع مرغداری و سایر مکان های نگهداری پرندگان برای جلوگیری از تماس با ویروس.
- آموزش و آگاهی: افزایش آگاهی عمومی در مورد آنفلوانزای پرندگان، خطرات آن و اقدامات پیشگیرانه.
از خرید پرندگان از منابع غیرمجاز خودداری کنید و مرغ مرده یا بیمار را به مقامات مربوطه گزارش دهید و از تماس با حیوانات وحشی، به ویژه پرندگان، خودداری کنید، اگر از پرنده ای محافظت میکنید، محل نگهداری پرندگان را به طور مرتب تمیز و ضدعفونی کنید
سازمان های بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان جهانی بهداشت حیوانات (OIE) شیوع آنفولانزای پرندگان را در سراسر جهان رصد می کنند و برای جلوگیری از انتشار این بیماری و محافظت از سلامت انسان و حیوان تلاش می کنند.
