تنها گذاشتن سگ و گربه در خانه، چه برای چند ساعت و چه برای چند روز، می‌تواند چالش‌هایی را برای شما و حیوانتان به وجود آورد.
در حالی که برخی از حیوانات به تنهایی بودن به خوبی عادت می‌کنند، برخی دیگر ممکن است دچار اضطراب، استرس و حتی رفتارهای مخرب شوند.
برای اینکه حیوان خانگی شما در زمان تنهایی در خانه احساس امنیت و آرامش داشته باشد، مهم است که اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام دهید و محیطی امن و سرگرم‌کننده برای او فراهم کنید.
تنها ماندن گربه ها در خانه
گربه‌ها موجوداتی مستقل و کم‌توقع هستند که به نظر می‌رسد می‌توانند به خوبی از خود در خانه مراقبت کنند. با این حال، تنها گذاشتن گربه برای مدت طولانی می‌تواند موجب اضطراب گربه شود و حتی مضر و حتی خطرناک باشد.
محدودیت زمانی برای تنها ماندن گربه:
- حداکثر 24 ساعت: به طور کلی، حداکثر 24 ساعت غیبت برای گربه‌ها قابل‌تحمل است.
- گربه‌های جوان و پیر: گربه‌های جوان، پیر یا بیمار ممکن است به مراقبت بیشتری نیاز داشته باشند و زمان تنهایی آنها باید کوتاه‌تر باشد.
- شخصیت گربه: برخی از گربه‌ها به تنهایی بودن بیشتر از بقیه عادت دارند.
- شرایط محیطی: امن بودن، تمیز بودن و تهویه مناسب خانه از اهمیت بالایی برخوردار است
تنها ماندن سگ در خانه
سگ‌ها، یارانی وفادار و پرشور، گرچه عاشق گذراندن وقت با صاحبانشان هستند، گاه مجبور به تحمل تنهایی در خانه می‌شوند. اما این تنهایی می‌تواند برای سگ‌ها، چه از نظر روحی و چه از نظر جسمی، آزاردهنده باشد.
محدودیت زمانی برای تنها ماندن سگ:
- حداکثر 4 تا 6 ساعت: به طور کلی، حداکثر 4 تا 6 ساعت غیبت برای سگ‌ها قابل‌تحمل است، بعد از آن موجب اضطراب و بی اشتهایی سگ میشود.
- سگ‌های جوان و پیر: سگ‌های جوان، پیر یا بیمار ممکن است به مراقبت بیشتری نیاز داشته باشند و زمان تنهایی آنها باید کوتاه‌تر باشد.
- نژاد سگ: برخی از نژادها مانند سگ‌های چوپان، به دلیل انرژی بالا و وابستگی زیاد، تحمل تنهایی کمتری دارند.
- شخصیت سگ: برخی از سگ‌ها به تنهایی بودن بیشتر از بقیه عادت دارند.
- شرایط محیطی: امن بودن، تمیز بودن و تهویه مناسب خانه از اهمیت بالایی برخوردار است.
مواردی که قبل از تنها گذاشتن سگ و گربه در خانه باید به آن توجه کنیم:
- محیط امن: فضایی امن و راحت را برای استراحت و پناه بردن حیوان خود در نظر بگیرید. این فضا باید عاری از هرگونه خطر مانند سیم‌های برق رها، مواد سمی و اشیاء قابل بلعیدن باشد.
- غذا و آب: به اندازه کافی آب و غذای تازه در دسترس حیوان قرار دهید. از ظرف‌های مناسب و محکم استفاده کنید تا از ریختن آب و غذا جلوگیری شود.
- اسباب بازی: اسباب‌بازی‌های جویدنی، پازل‌های غذایی و اسباب‌بازی‌های تعاملی می‌توانند به سرگرم شدن حیوان شما در زمان تنهایی کمک کنند. اسباب‌بازی‌ها را در مکان‌های مختلف خانه قرار دهید تا حیوانتان حوصله‌اش سر نرود.
- فعالیت بدنی: قبل از تنها گذاشتن حیوان، او را به پیاده‌روی یا انجام فعالیت بدنی کافی ببرید تا انرژی خود را تخلیه کند. یک حیوان خسته و آرام، به احتمال زیاد، رفتار بهتری در زمان تنهایی خواهد داشت.
- اطلاع‌رسانی: به یک فرد قابل اعتماد مانند دوست، همسایه یا عضو خانواده اطلاع دهید که حیوان شما تنها در خانه است و در صورت بروز مشکل با آنها تماس بگیرید. همچنین می‌توانید از یک پرستار حیوان خانگی برای مراقبت از حیوانتان در زمان غیبتتان استفاده کنید.
نکات خاص برای سگ‌ها:
- محوطه امن: اگر حیاط دارید، محوطه‌ای امن را برای سگ خود در نظر بگیرید تا در آن آزادانه بازی کند و دستشویی برود.
- پیاده روی سگ: در صورت امکان، از یک نفر بخواهید که در طول روز سگ شما را برای پیاده‌روی ببرد.
- دوربین مداربسته: استفاده از دوربین مداربسته می‌تواند به شما کمک کند تا از وضعیت حیوان خود در زمان تنهایی باخبر باشید.
نکات مهم برای گربه‌ها:
- جعبه خاک: جعبه خاک را در مکانی تمیز و دور از محل غذا و آب قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که گربه‌تان به راحتی به جعبه خاک دسترسی دارد و آن را تمیز نگه دارید.
- تیزخراش: تیزخراشی را در اختیار گربه خود قرار دهید تا از خراشیدن مبلمان جلوگیری شود.
- پرشگاه: پرشگاه و قفسه‌های مرتفع را برای بالا رفتن و بازی کردن گربه خود فراهم کنید.
در واقع، هیچ سگ به طور ذاتی برای تنها ماندن در خانه مناسب‌تر از سگ دیگر نیست.
قابلیت تحمل تنهایی در سگ‌ها به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
برخی از نژادها، مانند سگ‌های چوپان، به دلیل انرژی بالا و وابستگی زیاد، تحمل تنهایی کمتری دارند، همچنین توله سگ‌ها و سگ‌های مسن به مراقبت بیشتری نیاز دارند و زمان تنهایی آنها باید کوتاه‌تر باشد.
مورد دیگر شخصیت سگ و انتخاب سگ مناسب با شرایط شما است، برخی از سگ‌ها به تنهایی بودن بیشتر از بقیه عادت دارند و یا راحت تر با آن کنار می آیند، و یا سگ‌هایی که در گذشته تجربه رها شدن یا تنها ماندن در شرایط نامناسب را داشته‌اند، ممکن است در تنهایی دچار اضطراب شوند.
سگ‌هایی که از مشکلات سلامتی رنج می‌برند ممکن است به مراقبت و نظارت بیشتری نیاز داشته باشند و زمان تنهایی آنها باید کوتاه‌تر باشد.
سگ‌هایی که از ویژگی‌های زیر برخوردار باشند، احتمالاً می‌توانند تنهایی در خانه را بهتر تحمل کنند:
- سگ‌های بالغ و مستقل: سگ‌هایی که از سن بلوغ عبور کرده‌اند و به طور مستقل زندگی کرده‌اند، به احتمال زیاد می‌توانند چند ساعت در روز را بدون مشکل در خانه تنها بمانند.
- سگ‌های کم‌انرژی: نژادهایی که به طور طبیعی انرژی کمتری دارند، مانند سگ‌های بولداگ یا سگ‌های پشمالو، ممکن است نیاز به فعالیت بدنی و تحریک کمتری در طول روز داشته باشند و به همین دلیل می‌توانند تنهایی را بهتر تحمل کنند.
- سگ‌های آموزش‌دیده: سگ‌هایی که آموزش‌های پایه مانند “بمان” و “نه” را فرا گرفته‌اند، راحت‌تر می‌توانند در زمان تنهایی در خانه آرام و مطیع باشند.
- سگ‌هایی که به اسباب‌بازی و سرگرمی دسترسی دارند: سگ‌هایی که اسباب‌بازی جویدنی، پازل‌های غذایی و اسباب‌بازی‌های تعاملی در اختیار دارند، کمتر در زمان تنهایی دچار حوصله‌سرگی و اضطراب می‌شوند.
عوارض تنها ماندن سگ در خانه:
تنها ماندن سگ در خانه، چه برای مدت کوتاه و چه برای مدت طولانی، می‌تواند عوارض مختلفی را برای این حیوانات به دنبال داشته باشد.
برخی از این عوارض عبارتند از:
مشکلات رفتاری:
- اضطراب و استرس: تنهایی می‌تواند برای سگ‌ها، به خصوص سگ‌های اجتماعی، بسیار استرس‌زا باشد. این استرس می‌تواند منجر به اضطراب، پارس کردن بیش از حد، جویدن اشیاء، حفر کردن زمین و سایر رفتارهای مخرب شود.
- افسردگی: تنهایی طولانی‌مدت می‌تواند منجر به افسردگی در سگ‌ها شود. علائم افسردگی در سگ‌ها شامل بی‌حوصلگی، از دست دادن اشتها، کاهش فعالیت و گوشه‌گیری است.
- بی‌اعتمادی: اگر سگی به طور مکرر در تنهایی رها شود و مورد بی‌توجهی قرار گیرد، ممکن است نسبت به صاحب خود و افراد دیگر بی‌اعتماد شود.
مشکلات سلامتی:
- بی‌تحرکی: تنهایی می‌تواند منجر به بی‌تحرکی و چاقی در سگ‌ها شود. بی‌تحرکی همچنین می‌تواند باعث ضعف عضلانی و مشکلات مفصلی شود.
- مشکلات گوارشی: استرس ناشی از تنهایی می‌تواند منجر به مشکلات گوارشی مانند اسهال، استفراغ و از دست دادن اشتها در سگ‌ها شود.
- ضعف سیستم ایمنی: استرس مزمن می‌تواند سیستم ایمنی بدن سگ‌ها را ضعیف کند و آنها را بیشتر در معرض بیماری قرار دهد.
با صبر و حوصله، برنامه‌ریزی دقیق و فراهم کردن محیطی مناسب، می‌توانید به حیوان خود کمک کنید تا تنهایی در خانه را به خوبی تحمل کند و شما با خیالی آسوده به انجام کارهای خود بپردازید.
